17-1-038 Równowaga, a stabilność posturalna i jej zaburzenia u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu – rozważania teoretyczne - M. Goliwąs et al

M. Goliwąs, E. Kamińska, M. Flis-Masłowska, M. Wiernicka, J. Lewandowski – Balance Versus Postural Stability and Its Disorders in Patients after Ischemic Stroke – Theoretical Study. FP 2017; 17(1); 38-44

Streszczenie
Celem pracy jest wyjaśnienie różnic między równowagą, a stabilnością posturalną oraz zmian jakie zachodzą w obrębie tych parametrów u pacjentów po udarze mózgu.
Człowiek wykazuje naturalną zdolność dwunożnego stania i poruszania się stopami po nieznanym mu terenie. Niemniej stanowi to wielkie wyzwanie dla systemu kontroli równowagi, sterowanego trzema systemami: wzroku, odpowiadającym za planowanie lokomocji człowieka, przedsionkowym, odpowiadającym za orientację przestrzenną ciała człowieka. Trzecim, najbardziej skomplikowanym jest system sensoryczny (złożony z proprioceptorów i mechanoreceptorów). W ujęciu biomechanicznym równowaga definiowana jest jako zdolność do utrzymywania środka ciężkości ciała człowieka nad płaszczyzną podparcia.
Jednym z najważniejszych wyznaczników prawidłowej postawy ciała jest stabilność posturalna, będąca pojęciem bardziej rozbudowanym i oznaczającym zdolność do odzyskiwania równowagi. Dzieje się tak dzięki trzem strategiom. U pacjenta po udarze mózgu występuje problem ze zdolnością do spontanicznej odpowiedzi ruchowej. Zmienia się rozkład sił nacisków podeszwowej strony stopy na podłoże, równowaga jest trudna do zachowania, a konsekwencjami są częste upadki, złamania kości udowej i problemy w wykonywaniu podstawowych czynności dnia codziennego.

Słowa kluczowe:
Stabilność posturalna, równowaga, udar mózgu