14-3-022 Analiza wpływu wartości (BMI) na wskaźnik Wejsfloga, a ocena bólu stóp - M. Curyło et al

M. Curyło, M. Wilk-Frańczuk, M. Rynkiewicz-Andryśkiewicz, J. W. Raczkowski – The impact of BMI value on the Wejsflog index, and the foot pain assessment. FP 2014; 14(3); 22-34

Streszczenie
Wstęp. Stopa to narząd charakteryzujący się dużą stabilnością i wytrzymałością na przeciążenia, a zarazem dynamiczny resor dzięki, któremu spełnia funkcje amortyzatora.
Cel pracy.
1. Określenie czy istnieje korelacja pomiędzy wskaźnikiem Wejsfloga, a masą ciała pacjenta;
2. Określenie czy masa ciała jest czynnikiem ryzyka obniżenia sklepienia poprzecznego;
3. Określenie czy masa ciała i budowa sklepienia poprzecznego stopy, mają wpływ na pojawienie się dolegliwości bólowych.
Materiał i metody. Badania przeprowadzone zostały w Krakowie w okresie 2012-2013 r. Materiał badań stanowiło dwieście czterdziestu dziewięciu pacjentów, sto siedemdziesiąt osiem kobiet i siedemdziesięciu jeden mężczyzn, w przedziale wiekowym 21- 88 lat, (średnia wieku 52 lata).
Wyniki. Wartość p z testu chi-kwadrat jest niższa od 0,05, a więc wartość wskaźnika Wejsfloga zależy istotnie od BMI: im wyższe BMI, tym częściej występuje obniżenie sklepienia  poprzecznego. Wartość p z testu Manna-Whitneya jest większa od 0,05, a więc ocena natężenia bólu nie zależy istotnie statystycznie od wskaźnika Wejsfloga.
Wnioski
1. Potwierdzono wpływu korelacji wskaźnika masy ciała (BMI), na częstotliwość występowania obniżenia sklepienia poprzecznego ocenianego wskaźnikiem Wejsfloga.
2. Zwiększona masa ciała, określona wskaźnikiem masy ciała (BMI) jako nadwaga i otyłość jest istotnym czynnikiem ryzyka obniżenia sklepienia poprzecznego stopy.
3. Zwiększona masa ciała oraz obniżenie sklepienia poprzecznego stopy ocenianego wskaźnikiem Wejsfloga, nie mają wpływu na pojawienie się dolegliwości bólowych stopy.

Słowa kluczowe:
Wskaźnik masy ciała (BMI), wskaźnik Wejsfloga, sklepienie poprzeczne stopy