09-3-266 Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty Rzeczypospolitej Polskiej – W. Kiebzak et al

Streszczenie

Praca wyróżnia człowieka jako osobę ze wszystkich stworzeń. Człowiek jako byt podmiotowy jest uzdolniony do planowego i celowego działania. Zmierza do spełnienia siebie, stanowi o sobie i w jakiś sposób o innych. Pracę wykonuje się z drugim i dla drugiego. Ma ona charakter wspólnotowy. Troska o godność człowieka i dobro wspólnoty wymaga zachowania pewnych istotnych wartości, norm etycznych i wynikających z nich postaw. Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty ukazujący relacje między fizjoterapeutą a pacjentem wyznacza postawy zawodowo-moralne w relacji między tymi osobami. Kodeks ten nie ogranicza się tylko do tej szczególnej relacji, ale uwzględnia również powinności fizjoterapeuty wobec społeczeństwa, lekarzy i współpracowników. Wśród siedmiu rozdziałów są i te, które wyznaczają drogę odpowiedzialnego przygotowania się do tego zawodu, jak i ciągłego dokształcania. Dlatego też Kodeks zasługuje na najwyższe uznanie. Jego pierwsze zdanie odnoszące się do życia i pracy fizjoterapeuty: Szanować prawa i godność każdego człowieka jest duszą i fundamentalną myślą tego Kodeksu. Dziś, gdy normalność zostaje zastąpiona i wypierana przez nienormalność, a nienormalność traktuje się jako normę, Kodeks ten powinien okazać się bardzo pomocny również dla studentów fizjoterapii. Deontologia jako etyka zawodowa domaga się od kandydata na studia, by decyzję podejmował nie tylko w sposób wolny, ale i odpowiedzialny. Odpowiedzialny za najwyższą wartość jaką jest człowiek. Dlatego myśląc o przyszłych obowiązkach zawodowych temu człowiekowi (pacjentowi) winien primum non nocere!!!

 

Słowa kluczowe

Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty